Hatalarımız

Kurşun kalemle başlamasaydık öğrenmeye,
daha iyi bilirdik belki,
her hatayı kolayca silemeyeceğimizi.

Büyüdükçe öğrendik;
ya hatalarımızın üstünü çizer, görmezden geliriz,
ya da üstünü örtüp, başkalarının altında gizleriz.
Açacak yeni sayfa olmayacaktır her zaman.

Ve her zaman göze batacaktır hatalar,
dönüp geriye baktığımızda.

Bekliyorum

Merhaba,

İlk defa bu yazımda kendi yazmış olduğum bir şiiri paylaşacağım. Bu arada blogu açalı da 1 ay olmuş, tesadüf ama güzel de olmuş.

Kendi şiirimden önce yine çok sevdiğim Can Yücel'den çok sevdiğim birkaç mısra ile başlamak istiyorum:

Neden hayatında biri yok diye soranlara:
Hani bazen durakta belli bir otobüsü beklersiniz ya;

on dakika, on beş dakika, yirmi dakika beklersiniz gelmez.
Bu arada başka alternatifler de geçer ama binmezsiniz.

Ne de olsa "beklemişsinizdir o kadar", boşa gitsin istemezsiniz.
Sormayın artık bana!
Herhangi biriyle değil, beklediğime "değecek" olanla devam etmeliyim bu yola!..

Durakta yaşlanmak olsa da işin ucunda...

Ve kendi dizelerim:

Bekliyorum

Sensiz geçen her gece
kendimi tanıyorum.

Gözlerimden damlayan yaşta,

içtiğim her yudum birada,

çektiğim her nefes sigarada

seni arıyorum.
Ve sensiz ne kadar güçsüz,

ne kadar çaresiz,

ne kadar eksik olduğumu anlıyorum.

Bekliyorum.
Bir gün gelir de beni tamamlarsın diye bekliyorum.
Bir gün gelir de,

sen de gözümün içine

benim senin gözünün içine baktığım gibi bakarsın diye bekliyorum.
Bir gün gelip de "seni seviyorum" dememin senin için de anlamlı olacağı zamanı bekliyorum.